12 αριθμημένα αντίγραφακαι 4 δοκίμια για τον καλλιτέχνη
2011
Σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες της δεκαετίας του 30 που ήθελαν να απεικονίσουν την ρόδινη πλευρά της σχέσης ενός ζευγαριού, η σύζυγος ήταν καθισμένη σε μια καρέκλα και ο σύζυγος όρθιος δίπλα της ακούμπαγε προστατευτικά το χέρι του στην καρέκλα ή στον ώμο της συζύγου. Σε κάποιες περιπτώσεις απεικόνιζαν το ζευγάρι σε αντίστροφες θέσεις.Εδώ ο σύζυγος έχει φύγει. Στον μαύρο χώρο του θανάτου έχουν απομείνει τα ενθύμια του, το καπέλο και τα γάντια, ενώ στον άσπρο χώρο της ζωής η χήρα αιωρούμενη, ως φάντασμα, πενθεί για την απώλεια του.
Όμως γιατί σε μια τέτοια θλιβερή στιγμή φοράει εξώστηθο φόρεμα και εκτός από την μαύρη τουλίπα κρατάει και μια κόκκινη; Ποιος και πού είναι ο φωτογράφος; Είναι γι’ αυτήν ο θάνατος του συζύγου της μόνο απώλεια;
Μήπως είναι ταυτόχρονα και το πιθανό ξεκίνημα μιας νέας σχέσης, μιας νέας ζωής;